chooseyourself.me

Mutfağa veya banyoya gitmesi için çocuğunuzu birkaç dakika yalnız bıraktınız, ancak çocuk zaten yüksek sesle ağlıyor mu? Özellikle bebeklerde veya küçük çocuklarda bunun olması çok doğaldır. Bununla birlikte, ileri düzeyde, bu durum olarak bilinir. ayrılık kaygısı bozukluğu. Aşağıda bu durumun açıklamasına bakın.

ne anlama geliyor ayrılık kaygısı bozukluğu?

Ayrılık kaygısı bozukluğu (SAD) çocuklarda en sık görülen anksiyete bozukluklarından biridir. Aslında, özellikle bebek ya da küçük yaştayken, ebeveynlerinden ayrılmak zorunda kaldıklarında çocukların üzgün hissetmeleri doğaldır.

Ancak zamanla çoğu çocuk ebeveynlerinden ayrı kalmaya alışmaya ve koşullara uyum sağlamaya başladı. Genellikle bu durum, çocuk üç yaşına girdiğinde artık ortaya çıkmaz.

Bu nedenle, üç yaşında veya daha büyükseniz ve çocuğunuz ebeveynleri ile her ayrılmak zorunda kaldığında hala üzgün hissediyor ve çok ağlıyorsa, ayrılık kaygısı bozukluğu.

Bu tür anksiyete bozukluğu, endişeli, huzursuz, ebeveynlerinden ayrılmak zorunda kaldıklarında üzgün hissedip ağlayan çocuklarla karakterizedir. Aslında bu durum okuldaki faaliyetlerini ve diğer çeşitli günlük aktivitelerini etkileyebilir. Çocuklar ayrıca SAD nedeniyle panik atak geçirme potansiyeline sahiptir.

Sıklıkla çocuklarda ortaya çıksa da, gençlerin ve yetişkinlerin bunu yaşayamayacağı anlamına gelmez. Bu nedenle, aşağıdaki belirtilerden bazılarını yaşarsanız, sağlık durumunuzu derhal doktora kontrol edin: ayrılık kaygısı bozukluğu.

Belirti ayrılık kaygısı bozukluğu sık sık görünen

SAD yaşarken, çocuklar genellikle ebeveynlerinden veya kendilerine çok yakın olan bakıcılardan ayrılmaları gerektiğinde aşırı endişe duyarlar. Bebeklerde ve küçük çocuklarda bu durum normal kabul edilebilse de, bu durumun yalnız bırakılması gerektiği anlamına gelmez.

Bu nedenle, çocuklarda daha uyanık olmak için dikkat etmeniz gereken çeşitli SAD belirtileri vardır, örneğin:

• Anne babadan ayrılamaz ve gitmeye bırakıldığında hep ağlar.
• Ayrılırlarsa aile üyelerinin başına kötü şeyler geleceğinden korkar ve endişelenirler.
• Ağlamaya ek olarak, çocuklar ebeveynlerinden her ayrıldıklarında sinirlenebilir ve öfke nöbetleri geçirebilirler.
• Her zaman ailesinin nereye gittiğini bilmek isterdi ve her ayrıldıklarında her zaman arar ve mesaj atardı.
• Her ikisi de evde olsalar bile, ebeveynlerden biri nereye giderse oraya gidin.
• Genellikle ailenin başına gelen kötü şeylerle ilgili kabuslar görür.
• Karın ağrısı, baş ağrısı ve baş dönmesi gibi fiziksel belirtiler ortaya çıkar.
• Genellikle okulu asar ve arkadaşlarıyla oynamaya davet edilmek istemez.

nedeni nedir ayrılık kaygısı bozukluğu?

Bunun nedeni olabilecek birkaç şey var ayrılık kaygısı bozukluğu çocuklarda şu şekilde:

1. Çevredeki çevredeki değişiklikler

Çocuğunuzu yeni bir eve getirdiğinizde veya başka bir okula transfer ettiğinizde, çocuğunuz ortamı ve ortamı yabancı hissedebilir. Bu, SAD başlangıcını tetikleyebilir.

2. Belirli koşullar nedeniyle stres

Belirli koşullar altında çocuklar kendilerini stresli ve depresif hissedebilirler. Örneğin, çocuğunuz sizi takip etmek zorunda kaldığında, aile şehir dışına taşınır ve okul değiştirmek zorunda kalır.

Ayrıca ölen anne-babanın veya yakın aile bireylerinin boşanması da çocukta strese neden olabilmekte, bu da çocuğun ayrılık kaygısı bozukluğu.

3. Aşırı korumacı ebeveynler

Bir ebeveyn olarak, çocuğunuzu günün 24 saati korumak ve denetlemek istersiniz. Ancak bu aşırı korumacı tutum, yaşadığı aşırı kaygı ve korkuyu etkileyebilir. Evet, onun için çok endişeleniyorsanız, çocuğunuz da sizden ayrılmak zorunda kaldığında aynı şekilde hissedebilir.

Nasıl çözülür ayrılık kaygısı bozukluğu?

Endişelenmeyin, çünkü bunun hala bir doktor veya terapist yardımıyla veya bir ebeveyn olarak sizin yardımınızla üstesinden gelinebileceği ortaya çıktı. İşte üstesinden gelmek için yapılabilecek bazı yollar ayrılık kaygısı bozukluğu:

1. Dinleyin ve çocuğun korkuları hakkında konuşun

Bir ebeveyn olarak çocuğunuza iyi bir dinleyici olmanız gerekir. Korku duygusunu küçümsemekten kaçınmak ve bunun yerine bu duyguyu takdir etmek en iyisidir. Bu şekilde, çocuk kendini değerli ve duyulmuş hissedecektir. Bu, çocuğa duygusal destek sağlamaya yardımcı olabilir.

Ayrıca, çocukları sahip oldukları korku duygularını tartışmaya davet etmeye çalışın. Çocuğun kendisi için hoş olmayan bir durumda kendini yalnız hissetmemesi için çocuğa empati duyan bir ebeveyn olun.

2. Çocuklardan ayrılmaya zorlandığında ortaya çıkan sorunları tahmin etmek

Yaşarken çocukla birkaç kez yüz yüze geldikten sonra ayrılık kaygısı bozukluğu, çıkabilecek sorunları önceden tahmin etmeye çalışın.

Örneğin, çocuğunuzu yeni bir okula götürmek istediğinizde. Siz ve eşiniz arasında, çocuğunuz kiminle ayrılmayı daha kolay bulur? Çocuğunuz sizden ayrı kalmakta zorlanıyorsa, partnerinizden onu okula götürmesini isteyin.

Ayrıca HelpGuide'a göre, onlardan ayrılmak isteyen ebeveynler de sakin olursa çocuklar daha sakin olacak. Bu nedenle, çocuğunuzdan ayrılmanız gerektiğinde ağlamaktan veya üzgün ve endişeli görünmekten kaçının.

3. Psikolojik terapi yapmak (psikoterapi)

Bu durum psikolojik tedavi görerek aşılabilir. Bazen bu tedaviye aşağıdakiler gibi antidepresan ilaçların kullanımı da eşlik eder: seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'lar). Bu tedavinin amacı, bir çocuğun SAD'si olduğunda ortaya çıkan semptomları azaltmaktır.

Seçilebilecek bir psikoterapi türü bilişsel ve davranışsal terapidir.bilişsel davranışçı terapi). Bu terapiyi uygularken, çocuklar ayrılık veya belirsizlikle ilgili korkularla nasıl başa çıkacaklarını ve bunları nasıl yöneteceklerini öğrenebilirler.

Sadece bu değil, terapi sürecine eşlik eden ebeveynler de çocuklarına etkili bir şekilde duygusal destek sağlamayı öğrenirken, çocukları yaşlarına göre daha bağımsız olmaya teşvik edebilirler.